İHSAN SAMLI

Saygıdeğer İhsan Samlı’ya,

 

Geçmiş olsun dileğimi sunuyorum.

Doktorların önerisine uyduğu sürece

İyileşeceğini umuyorum…

 

Eve dönünce güneş giren odada yatıp kalkmalısın…

Mümkün mertebe kaslarını hareket ettirmeye çalışmalısın…

 

Allah’tan umut kesilmez,

Ölmek istemeyen de kolay kolay ölmez…

 

Samlı ailesine geçmiş olsun diyorum.

Sabırlar dileyerek, sevgiler sunuyorum.

 

Şimdi kalınız sağlıcakla,

Av. Hayri Balta, 17.11.2008

+

Son yaşadığım olayla ilgili yazdığım:

+

BİRİNCİ ŞOKU ALDIM!

(Sözüm bilmeyenler için…)

 

10 Kasım.2006 geçirmiştim dördüncü kalp krizini.

Bu kriz üzerine ölmüştü kalbimin yüzde seksenbeşi.

 

Doktorların söylediğine göre: Şu an, kalbimin pompalama oranı yüzde onbeşmiş.

Bu durumda kalbime, bir pil takmak gerekmiş…

 

“Takın dedik”, çaresiz, “Ne gerekse yapın!..

Vakit geçirmeden kalp pili takın!.”

 

18 Kasım 2006’da kalp pili taktılar.

Durup dururken beni “Pilli Dede” yaptılar.

 

“Ne işe yarar bu kalp pili?” dedim bir ara…

Dediler: “Kalbin tekleyince bu pil girer devreye

Elektrik şoku verir kalbe…

Kalp yeniden normale döner.

Bu olaya da tıpta; ‘kalbin şok alması’ derler…”

 

5 Kasım 2008 saat onsekizde…

Bilgisayarın başında, çalıştığım yerde…

 

“Küt!” diye bir ses, sanki bir kütük düştü…

Sonra, trafo patlamış gibi ışıklar yandı söndü…

 

Bir boşluk hissettim yüreğimde

Bir ürperme, bir titreme, bedenimin her hücresinde…

Kalp pili takarlarken demişlerdi:

“Şok alırsan koş gel bize…”

 

Hemen koştuk acile

Bağladılar monitöre….

 

Kardiyografi çektiler.

Damaryolu için damarımı deldiler…

Kan aldılar, tahlil ettiler…

Kan şekerimi ölçtüler…

Dediler:

“Yapılacak olanı yapmışlar.

Kalbine pil takmışlar.

 

Sinirlenme, heyecanlanma,

Kilo alma, kendini yorma…

Bir de:

Sevgilin varsa sarılma…

Hazır olmalısın bu şok dalgalarına…”

 

Taburcu olduk,

Evimize döndük.

 

Hemen yatağa koştum,

Sırtüstü yattım

Tavana baktım…

 

Düşündüm;

Demek; her şok dalgasında

“Küt!” diye bir ses duyacağım.

Trafo yine patlayacak

Ve ben:

“Işıklar içinde öleceğim!..”

 

Kalp pili değil sanki içimdeki

Saatli bir bomba…

 

Bir kaygı, bir korku, bir panik atak…

Bu saatli bomba ne zaman patlayacak?

 

Neler gelmedi ki başıma,

Sonun da bu da geldi başıma…

 

Yaşam böyledir işte, değil mi ki geldik dünyaya

Göreceğiz daha neler neler gelecek başımıza…

 

Bu birinci şok dalgası..

Bu da bizdeki yaşam halkası…

Bakalım ne zaman gelecek arkası…

 

Bunu beklemek ne kötü bir kaygı…

Böyle bir kaygı ile yaşamak ne acı!…

Av. Hayri Balta, 7.11.2008